Dutch Basketball Network publicerde het artikel “Leon Williams’ leven als basketbalprof zit vol verrassingen!”. Met dank aan Mark de Vries mocht ik het artikel in zijn geheel overnemen:
Aan het begin van het afgelopen seizoen leek het verblijf van Leon Williams in Groningen nog lang niet te eindigen. Hij zou daar gaan starten aan een vijfde seizoen. Donar raakte echter in de problemen en daarna eindigde de arbeidsverhouding met Leon.
Gelukkig kwam er al snel een mooie plek bij het Italiaanse Libertas Livorno, een club in een plaats net onder Pisa. Ook werd hij vader van zoon LJ en kon hij met zijn vrouw Ana in een mooie omgeving tussen de wedstrijden en trainingen door genieten van hun nieuwe situatie als gezin. De periode in Livorno voelde als een geschenk uit de hemel na de nare verrassing in Groningen. Op dit moment is Leon nog op zoek naar een nieuwe club en houdt hij zich in vorm bij Feyenoord in Rotterdam.
Gedonder bij Donar
Het vertrek uit Groningen ging niet zonder slag of stoot. Tijdens de Nederlandse finaleserie werd al voelbaar dat er iets speelde. De verloren finale was natuurlijk een grote klap, doordat tegenstander ZZ Leiden uit verloren positie opstond en in de slotfase alsnog het kampioenschap binnen trok. Rond die laatste wedstrijden sijpelde het nieuws door dat er bij Donar financiële problemen waren ontstaan. Leon en Ana hadden de kinderkamer al nagenoeg klaar in hun Groningse huis. In eerste instantie kreeg hij te horen dat hij zich geen zorgen hoefde te maken. Later werd duidelijk dat dat toch niet zo zeker was als men aanvankelijk zei.
Na de geboorte van LJ merkte hij dat veel aan Donar verbonden mensen het kennelijk lastig vonden om hun positie te kiezen. Mensen waar hij de gehele Donarperiode nauw mee heeft samengewerkt, namen niet de moeite om Ana en hem te feliciteren. Wellicht stonden de professionele situatie en de persoonlijke situatie voor hen te veel op spanning.
Op 1 oktober van het afgelopen jaar speelt Leon zijn eerste officiële wedstrijd voor Libertas Livorno. Deze club in een stad net onder Pisa speelt dan op het derde niveau van Italië. Leon speelt zoals hij altijd speelt: gedegen, betrouwbaar en is met zijn ervaring een dragende kracht. Zijn team promoveert van de Serie C naar de Serie B en daarmee kan hij breed lachend terug kijken op een succesvol seizoen.
De inmiddels 33-jarige Williams debuteerde al in 2010 op het hoogste niveau in Nederland en heeft inmiddels een bak aan ervaring te delen en te benutten.
Hij debuteerde op 2 september 2012 in de Orange Lions. Tegen Bosnië en Herzegovina kreeg hij zijn eerste minuut. Daarna zouden er nog veel interlands volgen en speelde hij op Eurobasket 2022 in Praag. Daarbij hoorde hij dus bij de sterkste spelers van Nederland op dat moment. Ook in de laatste wedstrijden tegen Groot-Brittannië en Griekenland was hij onderdeel van de selectie. Leon hoopt dat hij de kans krijgt om nog een vijftal interlands te spelen en daarmee op de 100 te komen. De ervaringen van Leon kunnen een uitstekende toevoeging zijn aan de inbreng van de nog jonge Keye van der Vuurst de Vries en Marijn Ververs. Het spelen van interlands is toch iets anders dan spelen in een reguliere competitie. In een kwalificatiewindow is het vooral belangrijk om te zorgen dat je de neuzen in dezelfde richting krijgt. Want tactisch kun je in die korte tijd niet zo heel veel stappen zetten.
Liefde voor basketbal in Livorno
De geboorte van LJ werd als snel opgevolgd door het besef dat de Groningse kinderkamer kort zou worden gebruikt. Daardoor stond het leven van de familie Williams volledig op zijn kop. De roze wolk verdween als sneeuw door de zon.
Het aanbod van Libertas kwam als een geschenk uit de hemel. In de divisie op het derde niveau van Italië mocht men met één niet Italiaanse speler spelen. Voormalig bondscoach Buscaglia had Livorno-coach Marco Andreazza op zijn hart gedrukt dat hij Leon de sleutels van het team kon geven. Libertas heeft een geschiedenis in de Serie A en rook toen zelfs aan het kampioenschap. Daarna verdween de club uit de Italiaanse top en werd de club zo’n vier jaren geleden weer opgewekt. Als Leon door de stad liep werd hij met regelmaat aangesproken. Zelfs als Ana alleen in de stad liep voelde ze zich soms een bekende Livornees.
De Serie B Nazionale is ingedeeld in 2 groepen. Libertas speelde samen met stadgenoot Pielle in groep A. Dat betekende ook dat er twee keer een stadsderby werd gespeeld. Voor die wedstrijden wordt er een grotere hal met een capaciteit van 8000 mensen afgehuurd. Beide clubs hebben dan recht op de helft van de plaatsen. De thuishal heeft een capaciteit van 2470 mensen. De passie voor de club zorgt ervoor dat er bij wedstrijden een fantastische sfeer ontstaat. De rivaliteit is tijdens de wedstrijd te voelen door de spreekkoren en het gezang. Na de wedstrijd is er vooral verbroedering en respect en schudt men elkaar de hand. Dat was ook zo toen stadgenoot Pielle dik werd verslagen. Het mooie was dat de supporters van beide teams tot de laatste seconde achter hun team bleven staan en niemand voor het einde de zaal verliet. Dat toont de enorme betrokkenheid van de supporters.
Leon was de enige speler die geen Italiaans sprak en ongeveer de helft van de spelers spreekt geen Engels. De assistent-coach hielp hem vaak om tijdens time outs te begrijpen wat er gezegd werd. Naarmate het seizoen vorderde werd Leon zijn Italiaans steeds beter. Zeker als het over basketbaltermen gaat. Leon kende dat al van Spanje, waar het Spaans vaak de voertaal is.
De spelers gingen met regelmaat uit eten en dat hielp Leon en Ana enorm om zich thuis te voelen op hun nieuwe plek. De restaurants zijn een stuk goedkoper dan in Nederland.
Het team ging steeds beter spelen. Achter Stadgenoot Pielle werd Libertas tweede in hun groep. Daarna volgden 3 play-offseries. Die werden allemaal gewonnen, waardoor de club promotie uit de Serie B afdwong naar de Serie A2.
Leon: “De dagplanning was in Italië echt anders dan in Nederland. Daar worden de 2 trainingen verspreid over de dag gepland. Bij Libertas waren ze vlak na elkaar. Ik heb me nog nooit zo goed ‘in shape’ gevoeld als in Italië. Geen idee of daar een echte gedachte achter zit, (lachend) maar voor mij werkte het prima. Misschien kwam het door de fulltime athletic trainer die men had. Het vaderschap gaf een nieuwe en mooie dimensie, maar als ik mij op een wedstrijd voorbereid sluit ik mij steeds meer af. Gelukkig heeft Ana als voormalig handbalster een topsportachtergrond. Daardoor kan zij zich er goed in verplaatsen.”
Doorgeven van lessen en ervaringen
De grote schat aan ervaring is niet alleen voor Leon zelf waardevol. Daar kunnen ook andere spelers hun voordeel mee doen. Dat is ook één van de belangrijke doelen van Dutch Basketball Network. “Ik zou mezelf als laatbloeier omschrijven. Ik werd in de jeugd niet in de nationale teams geselecteerd. Dat weerhield me er niet van om hard te blijven werken en het beste eruit te halen. Dat deed en doe ik onder het mom van ‘hard work beats talent, when talent doesn’t work hard’. Die mentaliteit heeft me al ver gebracht! Ik heb bewust veel gekeken naar de ervaren spelers in mijn omgeving. Je moet als jonge speler niet alles zelf willen uitzoeken, maar juist te leren van de lessen die dat soort spelers al achter de rug hebben. Waarom zou je je neus op dezelfde plekken stoten als zij deden? Het accepteren van kritiek is ook een belangrijke factor. Neem die dingen serieus, want daar kun je vaak je voordeel mee doen. Als laatste zou ik jonge spelers de tip willen geven om te kijken naar de dingen die je zelf kunt beïnvloeden en je daar op te richten. Het is veel lastiger om van anderen te verwachten dat zij voor jou gaan veranderen.
Nog lang niet klaar met profbasketbal
Zoals gezegd traint Leon met het team van Feyenoord mee. Daarmee houdt hij zich op scherp voor een nieuwe club. Dat mag zeker in het buitenland zijn, maar ook in Nederland. Leon heeft het geluk dat zijn lijf geen grote blessures heeft hoeven overwinnen. Zijn lijf is daardoor sterk en fit. Ook met zijn mentale kracht zit het meer dan goed.
Als je naar zijn statistieken kijkt, kun je zien dat hij in de play-offs betere statistieken heeft dan in het reguliere seizoen. Los daarvan heeft hij het vermogen om een team beter te laten functioneren en met zijn rust, ervaring en verbeten verdediging kan hij voor veel teams van extra waarde zijn.
Hij kijkt dan met veel belangstelling en vertrouwen de toekomst in. Welk volgend geschenk zal er uit de hemel vallen?
Foto: Arnold Meijer.